"Ένα τρίχρονο αγόρι στη Γερμανία, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού στις όχθες μιας λίμνης, στην περιοχή Lychen, στο Brandenburg, έπεσε μέσα στο νερό και ανασύρθηκε από τον παππού του χωρίς καθόλου σφυγμό!
Αμέσως μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στο νοσοκομείο όπου 4 γιατροί προσπαθούσαν για ώρες να τον επαναφέρουν στη ζωή. Μετά από 3 ώρες και 18 λεπτά (!!) κι ενώ...
κάθε ελπίδα έμοιαζε να έχει χαθεί για τον μικρό Πολ (στη φωτογραφία), ο καρδιογράφος άρχισε δειλά-δειλά να καταγράφει καρδιακούς παλμούς.
Ο καθηγητής LotharSchweigerer, θεράπων ιατρός του μικρού από το νοσοκομείο Helios, ανάφερε πως ποτέ στην καριέρα του δεν είχε παρουσιαστεί ανάλογο φαινόμενο σε ένα παιδί τόσο μικρής ηλικίας : " Τα μικρά παιδιά που μένουν τόση ώρα κάτω από το νερό, συνήθως δεν τα καταφέρνουν!", είπε.
Οι γιατροί πιθανολογούν ότι η επιβίωση του τρίχρονου Πολ οφείλεται στην χαμηλή θερμοκρασία του νερού η οποία επιβράδυνε τον μεταβολισμό του παιδιού, επιτρέποντάς του να ζει με ελάχιστο οξυγόνο. Το περίεργο γεγονόςόμως δεν είναι μόνο η επιβίωση του, αλλά αυτά που διηγήθηκε στους γονείς του όταν επανήλθε στην ζωή.
"Πήγα στον παράδεισο και συνάντησα τη γιαγιά. Μου είπε ότι θα ξαναπάω πολύ γρήγορα πίσω " εξομολογήθηκε, δημιουργώντας αναστάτωση σε συγγενείς αλλά και γιατρούς!
Άραγε ο ισχυρισμός του Πόλ ήταν αποτέλεσμα της παιδικής φαντασίας του και έντονης νοσταλγίας για τη γιαγιά του ή αποτέλεσμα επιθανάτιας εμπειρίας, αναρωτιούνται όλοι!
Οι γονείς του πάντως, προτιμούν να δώσουν στη φράση "η γιαγιά μου είπε ότι θα ξαναπάω γρήγορα πίσω", την ερμηνεία ότι η γιαγιά προανήγγειλε στον εγγονό της την επιστροφή του στη ζωή και όχι στον άλλο κόσμο!
Περιπτώσεις επιθανάτιων εμπειριών παρουσιάζονται συχνά σε ετοιμοθάνατους ιδιαίτερα σε χώρους εντατικής περιποίησης. Το φαινόμενο σχετίζεται με την καρδιά και τον εγκέφαλο. Ο δεύτερος θεωρείται ως ο κύριος υπεύθυνος για τις επιθανάτιες εμπειρίες, ωστόσο η επιστήμη ακόμη αδυνατεί να πει με σαφήνεια αν πρόκειται για χημική μεταβολή στον εγκέφαλο ή για έναν εξωγενή παράγοντα, όπως η θεία βούληση."
http://www.agioritikovima.gr
Ποιός θα πει στον Ντέιλ Γκάρντνερ αλλά και σε άλλα παιδιά και ενήλικες που βοηθήθηκαν από τα ζώα ότι με τον ερχομό του καλοκαιριού πολλά από αυτά θα τα εγκαταλείψουν στους δρόμους για να μπορέσουν οι ιδιοκτήτες τους να πάνε διακοπές?Ποιός θα αναλάβει να τους εξηγήσει ότι υπάρχουν <<συνάνθρωποι>> που τα βασανίζουν και τα θανατώνουν, έτσι, επειδή τους αρέσει η βία, επειδή δεν έχουν συναίσθηση ή επειδή αυθαίρετα αποφάσισαν ότι μόνο οι άνθρωποι έχουμε θέση στον πλανήτη αυτό!!! Η αγάπη είναι υπόθεση ψυχής και όχι καθήκοντος και εξαναγκασμού. Τα ζώα όμως χρειάζονται τον ΣΕΒΑΣΜΟ μας καθώς δεν μπορούν να τον διεκδικήσουν όπως εμείς, ούτε μπορούν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους για να προστατευτούν.
Σήμερα ο Ντέιλ, 19 ετών, μαθαίνουμε ότι κρατάει με συγκίνηση και σαν πολύτιμο φυλαχτό το κολάρο του Χένρι, του λαμπραντόρ του που πέθανε πρίν απο 2 χρόνια περίπου. Ο Ντέιλ, υπήρξε απομονωμένος και φοβερά επιθετικός σαν παιδί, είχε διαγνωστεί ως αυτιστικός μέχρι που υιοθέτησε το Χένρι και μέσω της σχέσης τους κατάφερε να ανακτήσει μια συναισθηματική ισορροπία που φαινόταν χαμένη.Σήμερα ετοιμαζεται να γίνει νηπιαγωγός!!!!!!!! Αυτή αποτελεί μια από τις πολλές περιπτώσεις όπου ζώα βοήθησαν ανθρώπους. Σε Νοσοκομειακά Κέντρα, Ιδρύματα, Παιδιατρικές Κλινικές, Γηροκομεία, Ψυχειατρεία, έχουν εντάξει την θεραπεία με τη Βοήθεια Ζώων στα θεραπευτικά προγράμματα που εφαρμόζουν με πολύ καλά αποτελέσματα.
Για τα παιδιά, η παρουσία ενός ζώου είναι καθοριστική στην καλλιέργεια της συναισθηματικής τους νοημοσύνης. Άτομα που έχουν κατοικίδιο και βιώνουν δύσκολες καταστάσεις, αντιμετωπίζουν καλύτερα τις δυσκολίες, ανακουφίζονται ευκολότερα, νιώθουν λιγότερο δυσάρεστα και κατά συνέπεια βοηθούν την άμυνα του οργανισμού τους. Για τους ηλικιωμένους και τους μοναχικούς ανθρώπους, η ύπαρξη κατοικιδίου τους βοηθά να εξωτερικεύουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους ευκολότερα, γεγονός που τους βοηθά να αντέχουν καλύτερα τον ψυχικό τους πόνο. Η απλόχερη και ανιδιοτελής αγάπη που δίνουν τα ζώα, χαλαρώνει την ένταση της ψυχής και του σώματος, ενισχύει την αυτοεκτίμηση και μας βοηθά να εμπιστευτούμε ευκολότερα την έκφραση των τρυφερών μας συναισθημάτων.Τα ζώα δεν κάνουν διακρίσεις. Μας αγαπούν όπως και να είμαστε. Τρία απλά αλλα ουσιαστικά βήματα χρησιμοποιούν: Συγχώρεση, Απόλυτη Αγάπη και Προσπάθεια για την Επίτευξη Επικοινωνίας!!!
Κάποιοι αναφέρουν ως ανασταλτικό παράγοντα για την υιοθεσία ενός ζώου το αναπόφευκτο γεγονός του φυσικού του τέλους!! Καμία σχέση δεν μπορεί να κρατηθεί για πάντα.Ο θάνατος φέρνει το τέλος της φυσικής παρουσίας για ανθρώπους και ζώα.
http://yperdimios.blogspot.com
"Κοπέλα μου,
έχω να σε δω ακριβώς 14 μέρες και που σε είδα βέβαια ούτε αγκαλιά δεν με άφησαν να σε πάρω. Ίσα που πρόλαβα να πιάσω τα χεράκια σου μέσα στο δικαστήριο πριν σε πάρουν πάλι μακριά μου αυτά τα κακά σκυλιά. Κάθομαι ολομόναχος όλη μέρα στο σπίτι και σκέφτομαι τις ώρες που σε είχα αγκαλιά μου ,τα μάτια μου έχουν στερέψει πια δεν βγαίνουν άλλα δάκρυα ,ο πόνος είναι σιωπηλός και κοντεύει να με τρελάνει. Κάνω κουράγιο και σκέφτομαι πως κάποια στιγμή θα σε πάρω πάλι κοντά μου ,είναι ανάξιοι αυτοί που σε έχουν για να μπορέσουν να με κρατήσουν μακριά σου. Κάθε μέρα προσπαθώ να βρω τρόπους έτσι ώστε να τους αναγκάσω να σε φέρουν μια ώρα αρχύτερα κοντά μου ,γιατί το ξέρω καλά όταν θα μπορείς να αποφασίζεις θα έρθεις δίπλα μου. Είμαι κοντά στο να βρω λύση έχω ενεργοποιήσει κάθε σπιθαμή του εγκεφάλου μου, κάνε υπομονή θα σε ξανά κοιμίσω κόρη μου.
Έχω την άδεια να έρχομαι κάθε Σαββατοκύριακο να σε βλέπω αλλά μονάχα η παρουσία της μάνας σου μου προκαλεί απέχθεια. Αυτό που νιώθω για αυτή είναι μίσος που μας χώρισε κοπέλα μου και ξέρω πως αν σε αντικρίσω δεν θα μπορώ να σε αποχωριστώ ξανά. Είναι η ευχαρίστηση που θα τους δώσω να δούνε τον πατέρα σου να κλαίει και να είναι αδύναμος κάνοντας τους το χατίρι . Θα σου πω και ένα μυστικό σήμερα μην πιστέψεις ποτέ πως σε αρνήθηκα όσα και αν σου πούνε είμαι αποφασισμένος να πάω και φυλακή προκειμένου να σε έχω. Όταν σε έχασα πρώτη φορά έκανα κακό σε μένα γιατί αγαπούσα ακόμα την «μάνα σου» και δεν σκέφτηκα να κάνω κακό σε αυτήν ,τώρα δεν συμβαίνει αυτό αγάπη μου. Είσαι η κοπέλα μου και θα είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στην γη όταν θα σε έχω κοντά μου. Προσπάθησα με λόγια ,με μηνύματα ,με mail να τους πείσω να μην σε πάρουν και να σε βλέπω κάθε μέρα αλλά αυτοί αγάπη μου δεν θελαν το κακό σου απλά το έκαναν να πονέσουν εμένα χωρίς να υπολογίσουν την δική μας απώλεια κάνοντάς σου τελικά κακό και εγώ δεν το ανέχομαι.
Προσπαθώ να κοιμηθώ κάθε βράδυ και δεν μπορώ ,σε σκέφτομαι συνέχεια βλέπω ξανά και ξανά το ένα βιντεάκι σου που έχω και δεν το χορταίνω. Κάθε βράδυ σου γράφω και ένα γράμμα με το πώς πέρασα μα μην φανταστείς πως λέω σπουδαία πράγματα απλά έτσι μου κάνεις παρέα. Έτσι μπορώ να μοιραστώ τον πόνο μου αγάπη μου, σου γράφω και κλαίω αλλά νοερά έρχομαι κοντά σου ,σου τραγουδάω και σου κάνω μασάζ όπως σου έκανα κάθε μέρα. Σε αλλάζω ,σου κάνω μπάνιο ,σε βάζω μπροστά στο αερόθερμο με κατουράς και ύστερα μου ρίχνεις ένα πονηρό γέλιο. Δεν αντέχω άλλο κοπέλα μου ,δεν μπορώ μονάχος μου λείπεις και πονάω πολύ ,όλα γύρω μου κινούνται αδιάφορα ,δεν έχω μυαλό για δουλειά ,για βόλτα ,για φαγητό. Έχω κόψει τα πάντα όσες μέρες λείπεις και δεν μπορώ να ξεχαστώ με τίποτα ,ακόμα και η τηλεόραση είτε σε έργο ,είτε σε διαφήμιση ,είτε σε ειδήσεις δείχνει μωρά και θυμάμαι εσένα και κλαίω έχουν αρχίσει και τα χάπια και δεν με πιάνουν και οι ώρες έγιναν πια 24 τις απουσίας σου.Σε αφήνω μωρό μου η ώρα είναι 1 παρά δέκα ξημερώματα τέτοια ώρα αν δεν σου έχουν αλλάξει πρόγραμμα είναι να φας και να κοιμηθείς. Τα τελευταία χρήματα μου τα έδωσα για να εξασφαλίσω τον τρόπο πως θα είμαστε μονάχα οι δύο μας για πάντα και αν δεν είμαστε δίπλα -δίπλα θα είμαστε
Σ αγαπώ πολύ και μου λείπεις".
Ο Πατέρας σου
Η «επιστροφή» στις... ρίζες των προγόνων μας θα είναι πλέον εφικτή χάρη σε ένα απλό τεστ DNA! Σύμφωνα με μία νέα έρευνα που διεξήγαγαν επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και η οποία δημοσιεύτηκε στην Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Ανθρώπινης Γενετικής, αρκεί η υποβολή σε ένα γενετικό τεστ για να ανακαλύψει κανείς από πού προέρχονται οι πρόγονοί του. Μάλιστα, η νέα αυτή εξέταση, όπως ισχυρίζεται ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Τζιμ Γουίλσον, επιτρέπει να εξακριβωθεί με ακρίβεια ελάχιστων κυριολεκτικά χιλιομέτρων η τοποθεσία από την οποία κατάγεται η οικογένειά μας. Όπως επισημαίνει η επιστημονική ομάδα του Εδιμβούργου -η οποία συνεργάστηκε με ερευνητές από την Κροατία και την Ιταλία-, προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει πως χάρη στη γενετική ανάλυση μπορεί κανείς να ξεχωρίσει ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές ηπείρους ή και χώρες. Η πλέον πρόσφατη έρευνα που αφορούσε το ζήτημα της καταγωγής είχε καταφέρει να εντοπίσει εκείνες τις γενετικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σε ανθρώπους με ρίζες στη Βόρειο Ιταλία και όσους προέρχονταν από το Νότιο τμήμα της χώρας.
http://www.ethnos.gr/
ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ
Στη φωτογραφία θα δείτε ένα παιδί περιτριγυρισμένο από διάφορα πρόχειρα φαγητά, σνακ κλπ. Δεν είναι σε κάποια αποθήκη, τα φαγητά αυτά δείχνουν τι τρώει ένα παιδί (εκτός από το κανονικό του φαγητό) μέσα σε ένα χρόνο. Είναι φωτογραφία που έφτιαξαν στην Αγγλία για να τονίσουν το μεγάλο πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας .
"Οι άνδρες ζουν λιγότερο από τις γυναίκες, αλλά τουλάχιστον τις ξεπερνούν στην "ηλικία του σεξ". Οι άνδρες έχουν υπερδιπλάσια πιθανότητα σε σχέση με τις γυναίκες να είναι σεξουαλικά ενεργοί σε μεγάλη ηλικία, ενώ η καλή υγεία αποτελεί το "κλειδί" και για τα δύο φύλα προκειμένου να έχουν μακρόχρονη σεξουαλική δραστηριότητα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου του Σικάγο υπό τις Στέισι Τέσλερ Λιντάου και Ναταλία Γκαβρίλοβα και δημοσιεύτηκε στο "British Medical Journal" (Βρετανικό Ιατρικό Περιοδικό), σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο
Όπως διαπιστώθηκε, με βάση έρευνες στον αμερικανικό πληθυσμό, οι άνδρες στην ηλικία των 55 ετών έχουν κατά μέσο όρο ακόμα γύρω στα 15 χρόνια ενεργού σεξουαλικής ζωής, ενώ οι γυναίκες 10,5 χρόνια. Επίσης, οι άνδρες, σε μεγάλη ηλικία, είναι πολύ πιθανότερο, σε σχέση με τις γυναίκες, να
αναφέρουν ότι έχουν ποιοτική σεξουαλική ζωή και ενδιαφέρον για το σεξ.
Το "χάσμα" ανάμεσα στα δύο φύλα διαφέρει ανάλογα με την ηλικία. Η μεγαλύτερη απόκλιση παρατηρείται στην ηλικία των 75 - 85 ετών, στην οποία το 38,9% των ανδρών δηλώνουν σεξουαλικά ενεργοί έναντι 16,8% των γυναικών, ενώ -στην ίδια ηλικιακή γκάμα- το 41,2% των ανδρών αναφέρει ότι ενδιαφέρεται για το σεξ έναντι μόλις 11,4% των γυναικών. Από το 38,9% των σεξουαλικά δραστήριων ανδρών, η πλειονότητα (70,8%) δηλώνει ότι έχει ποιοτική σεξουαλική ζωή, έναντι 50,9% των σεξουαλικά ενεργών γυναικών.
Ένας άνδρας 30 ετών μπορεί να περιμένει κατά μέσο όρο 35 ακόμα χρόνια σεξουαλικής δραστηριότητας και 45 χρόνια επιβίωσης, ενώ μια γυναίκα ίδιας ηλικίας μπορεί να περιμένει 31 χρόνια σεξουαλικής ζωής και 50 ακόμα χρόνια επιβίωσης. Αυτό σημαίνει ότι οι άνδρες θα περάσουν το 78% της υπόλοιπης ζωής τους μετά τα 30 τους, κάνοντας σεξ, ενώ οι γυναίκες μόνο το 61%.
Σύμφωνα με την έρευνα, ένα άτομο με καλή υγεία - άνδρας ή γυναίκα- στην ηλικία των 55 ετών έχει σχεδόν διπλάσια πιθανότητα να ενδιαφέρεται για το σεξ. Αν είναι άνδρας, τότε χάρη στην καλή υγεία του θα μπορεί να το απολαμβάνει κατά μέσο όρο για πέντε έως επτά ακόμα χρόνια, σε σχέση με όσους δεν έχουν καλή υγεία, ενώ μια υγιής γυναίκα 55 ετών μπορεί να προσθέσει τρία έως έξι ακόμα χρόνια σεξουαλικής δραστηριότητας κατά μέσο όρο στη ζωή της.
Με βάση τα ανωτέρω στοιχεία, φαίνεται ότι ένας άνδρας κατά μέσο όρο σταματά να έχει σεξουαλική ζωή γύρω στα 70 χρόνια του, περίπου οκτώ ή εννιά χρόνια πριν από το θάνατό του (με βάση το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ). Αντίστοιχα, η σεξουαλική ζωή μιας γυναίκας τερματίζεται κατά μέσο όρο στα 65 χρόνια της, 17 ή 18 χρόνια πριν από τον θάνατό της (με βάση το προσδόκιμο ζωής).
Σύμφωνα με τις ερευνήτριες, δεν έχει ακόμα γίνει κατανοητό γιατί πολλές γυναίκες, ενώ έχουν λιγότερα χρόνια σεξουαλικής ζωής, δεν φαίνεται να το θεωρούν αυτό ως πρόβλημα. Επίσης επεσήμαναν ότι η σεξουαλική ζωή των ανδρών στην τρίτη ηλικία επωφελείται από διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα τύπου "βιάγκρα", που ενισχύουν την λίμπιντο και καταπολεμούν τη στυτική δυσλειτουργία, ενώ για τις γυναίκες δεν έχει ακόμα βρεθεί κάτι ανάλογο.
shoot.gr"
ΕΔΕΙΞΕ ΕΡΕΥΝΑ
Έρευνα του πανεπιστημίου του Τέξας που έκανε ο ψυχολόγος David Buss με 3 φοιτητές του έδειξε πως οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας απολαμβάνουν περισσότερο το σεξ και είναι πιο δραστήριες από τις νεότερες. Συγκεκριμένα έκαναν έρευνα σε 827 γυναίκες διαφόρων ηλικιών και το αποτέλεσμα έδειξε πως οι 45 άρες είναι πιο ανοιχτές σε σεξουαλικές προκλήσεις όπως ο έρωτας μιας βραδιάς σε σχέση με π.χ. τις 25άρες. Είναι πιο δραστήριες και έχουν περισσότερες φαντασιώσεις .
"Ένας άνδρας έφτασε στο σπίτι του, ύστερα από μια κουραστική μέρα στη δουλειά του. ΄Ηταν αγχωμένος και εκνευρισμένος. Τον περίμενε ο γιος του στην πόρτα.
-Πατέρα, του είπε, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;
- Και, βέβαια, απάντησε ο πατέρας. Και ποιο είναι το ερώτημα σου;
_Πόσα χρήματα κερδίζεις σε μια ώρα, πατέρα;
- Αυτή δεν είναι η δουλειά σου! Γιατί...
κάνεις αυτήν την ερώτηση.
- Α, να, απλώς θέλω να το γνωρίζω. Παρακαλώ πες μου, πόσα κερδίζεις την ώρα
- Αφού επιμένεις, να, κερδίζω 10 ευρώ την ώρα.
Πολύ καλά, είπε ο μικρούλης, με το κεφάλι σκυφτό. Μετά, κοιτάζοντας στα μάτια, του είπε: Μπαμπά, μπορείς να μου δανείσεις 5 ευρώ;
Ο πατέρας ενοχλήθηκε. «Αν, θέλεις να μάθεις τα πόσα παίρνω, ώστε να δανειστείς 5 ευρώ, για να πάρεις κάποιο ανόητο παιχνίδι, τότε ξεκουμπίσου αμέσως στο δωμάτιό σου και σκέψου για την ιδιοτέλειά και εγωισμό σου. Κι εκτός απ’ αυτό, τα παιδιά των 6 χρόνων δεν χρειάζονται χρήματα. Δουλεύω πολλές ώρες και σκληρά κάθε μέρα για να κερδίσω χρήματα για σένα και τη μαμά για να μη στερηθείτε τίποτα. Δεν έχω χρόνο να μιλώ μαζί σου, για να σου δανείσω χρήματα».
Το παιδί έφυγε σιωπηλό και πήγε στο δωμάτιο του.
΄Υστερα από μια ώρα, ο πατέρας ηρέμησε και κατάλαβε ότι μίλησε σκληρά στο παιδί του. ΄Ισως είχε κάποιο σοβαρό λόγο να ζητήσει 5 ευρώ ο γιος του, κάτι που ποτέ άλλοτε δεν το έκανε. Πήγε να δει το παιδί του.
Το παιδί τον δέχτηκε με χαρά. «Παιδί μου, του είπε, νομίζω σου φέρθηκα σκληρά πριν από λίγο. Ξέρεις σήμερα είχα μια δύσκολη μέρα. Δούλεψα σκληρά και ξέσπασα τα νεύρα μου πάνω σου. Να τα 5 ευρώ που μου ζήτησες».
Το παιδί σηκώθηκε και μ’ ένα βλέμμα ακτινοβόλο, είπε: «Σ’ ευχαριστώ πατέρα!». Κατόπι σήκωσε το μαξιλάρι του, όπου είχε φυλαγμένα μερικά ευρώ. Ο πατέρας βλέποντας ότι το παιδί είχε χρήματα, θύμωσε πάλι. Το παιδί άρχισε να μέτρα τα χρήματα.
« Γιατί ήθελες κι άλλα χρήματα, αφού είχες», είπε ο πατέρας ενοχλημένος.
«Γιατί δεν είχα αρκετά αλλά τώρα έχω», είπε το αγόρι.
«Για ποιο σκοπό;», ρώτησε ο πατέρας.
« Μπαμπά, έχω τώρα 10 ευρώ. Μπορώ ν’ αγοράσω μια ώρα από το χρόνο σου;!»
Αυτή η ιστοριούλα, πραγματική ή φανταστική, κρύβει μια αλήθεια. Ο πατέρας, και αρκετές φορές η μητέρα, δουλεύουν ακόμη και υπερωρίες για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, ώστε να μη λείψει τίποτε στα παιδιά τους.
Τους διαφεύγει όμως το γεγονός ότι, τα βλαστάριά τους, περισσότερο απ’ όλα τα υλικά αγαθά, έχουν ανάγκη τη στοργή τους, τη συντροφιά τους. Μοχθούν για να εξασφαλίσουν το κάθε τι για τα παιδιά τους αλλά στο τέλος, τα χάνουν, γιατί μπλέκονται με κακές παρέες και πέφτουν θύματα των ναρκωτικών ή του αλκοόλ και χάνουν την ψυχή τους. ΄Ασοφοι είναι οι γονείς, που κάνουν μεν επένδυση στα παιδιά σας, σε σπίτια, περιουσίες, σε μόρφωση…, όσο καλά κι αν είναι στη θέση τους, αλλά δεν τα κληρονομούν ηθικές αρχές και πνευματικές αξίες.
Η έλλειψη πειθαρχίας, η εκκοσμίκευση της οικογένειας και κοινωνίας έχουν ως συνέπεια τη ζουγκλοποίηση της κοινωνίας μας.
Γράφει ο Γεώργιος Σ. Κανταρτζής
nikites"
"Κάποια θηλυκά τα µυρίζουµε από… χιλιόµετρα και άλλα βρίσκονται δίπλα µας χωρίς να τα «παίρνουµε είδηση». Τι είναι αυτό που καθορίζει ασυνείδητα την έλξη;
Eίναι γνωστό ότι στη διαδικασία της σεξουαλικής λειτουργίας, από την έλξη µέχρι και την ερωτική επαφή, συµµετέχουν όλες οι αισθήσεις: όραση, ακοή, αφή και όσφρηση. Η τελευταία ωστόσο διαδραµατίζει και έναν κρυφό ρόλο.
Ο έρωτας παίρνει από τη... µυτη
Η λαϊκή έκφραση «τον/την σέρνει απ’ τη µύτη» θα µπορούσε να έχει και επιστηµονική βάση, αφού η έλξη ή η απώθηση που νιώθουµε για κάποιους ανθρώπους οφείλεται σε ουσίες που εκκρίνονται στον οργανισµό τους και καθορίζουν τη δική µας αντίδραση. Οι ουσίες αυτές όµως δεν αναδύουν κάποιο ελκυστικό ή αποκρουστικό άρωµα. Οι φεροµόνες, όπως ονοµάζονται, είναι άοσµες και όλη αυτή η διαδικασία λαµβάνει χώρα ασυνείδητα.
Οι ουσίες της έλξης
Οι φεροµόνες είναι βιολογικές ουσίες οι οποίες παράγονται από τον οργανισµό και δεν δρουν στο ζώο ή τον άνθρωπο που τις παράγει αλλά στους άλλους. Μεταφέρονται µέσω του αέρα στον υποδοχέα-κύτταρο του άλλου οργανισµού και εκεί ασκούν τη δράση τους. Στον άνθρωπο η παραγωγή των φεροµονών γίνεται από τους αποκρινείς αδένες της µασχάλης, του εφηβαίου, του κόλπου και των µαστών. Από εκεί, µέσω του αέρα, ανιχνεύονται από µια πολύ λεπτή περιοχή της µύτης (υνιο-ρινικό όργανο του Jacobson) του άλλου, απ’ όπου στη συνέχεια µεταφέρονται και δρουν στα ανάλογα εγκεφαλικά κέντρα του.
Σύµφωνα µε τους ειδικούς, η έλξη ή η απώθηση που νιώθουµε για τους άλλους οφείλεται στις φεροµόνες, οι οποίες δρουν χωρίς να το αντιλαµβανόµαστε
mensonly.gr"
"Αισθάνεστε στρεσαρισμένοι; Δεν έχετε παρά να κατηγορήσετε τους γονείς σας γι’ αυτό. Νέα επιστημονική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το στρες είναι κληρονομικό και περνάει από γενιά σε γενιά μέσω ενός γονιδίου, το οποίο καθορίζει το πόσο ψύχραιμα αντιδρούμε σε δύσκολες καταστάσεις.
Ο καθηγητής Γκιλιέν Φερνάντεζ του Donders Institute for Brain, Cognition and Behaviour χρησιμοποίησε απεικονιστικές μεθόδους για να διαπιστώσει την αντίδραση του εγκεφάλου απέναντι σε σκηνές βίας. Οπως ανακάλυψε, η αμυγδαλή, η περιοχή του εγκεφάλου που κρατά υπό έλεγχο τα συναισθήματα, ενεργοποιούνταν περισσότερο στα άτομα που είχαν κληρονομήσει το «γονίδιο του στρες».
Το εν λόγω γονίδιο εκτιμάται ότι το έχει περίπου ο μισός πληθυσμός. «Πρόκειται για μια γενετική διαφορά που βγαίνει στην επιφάνεια μόνο όταν οι άνθρωποι στρεσάρονται» εξηγεί ο Φερνάντεζ επισημαίνοντας ότι τα άτομα που το φέρουν είναι ευάλωτα στις πιέσεις.
Επόμενος στόχος των επιστημόνων είναι να εξετάσουν αν τα ίδια άτομα είναι και περισσότερο επιρρεπή στην εμφάνιση μετατραυματικού στρες ύστερα από κάποια πραγματικά τραυματική εμπειρία.
Το στρες ωστόσο δεν είναι το μόνο συναίσθημα που έχει αποκωδικοποιηθεί από τους επιστήμονες. Παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι τα γονίδια καθορίζουν κατά πόσο βλέπουμε τη θετική πλευρά της ζωής."
http://allday-news.blogspot.com/
