Σχολή χορού "Μυρτώ Κανέλλου"

Σχολή χορού "Μυρτώ Κανέλλου"
Μαρκόπουλο Αττικής

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Γράμμα από την Αφροδίτη.

Γεια σας καλά μου φιλαράκια . Κάθε μέρα πριν πάω στο γραφείο ανοίγω για λίγο τον υπολογιστή μου στο σπίτι , έτσι για να προετοιμαστώ για την ημέρα μου . Σήμερα έμεινα άφωνη . Δεν πίστευα στα μάτια μου . Τα mail σας είχαν κατακλύσει την οθόνη μου . Να είστε καλά για τα καλά σας λόγια . Δύο ημερών blog δεν πίστευα ότι θα είχε τέτοια απήχηση . Αυτό μας δημιουργεί ένα μικρό προβληματάκι , αλλά θα το φτιάξουμε ...μην ανησυχείτε . Λίγη υπομονή και όλα τα mail σας θα απαντηθούν . Επίσης θα ήθελα τη συμμετοχή σας και στα γράμματα των άλλων . ΠΡΟΣΟΧΗ όμως , δέν θέλω κακές λέξεις , κακές εκφράσεις και ειρωνικά σχόλια . Σκεφτείτε  ότι η άποψη σας μπορεί να επηρεάσει πάρα πολύ τον άλλο που έχει πρόβλημα . Αυτά τα λίγα προς το παρών . Θα τα λέμε συνέχεια . Πολλά φιλάκια Αφροδίτη.

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Στα δωσα όλα . Δ. Βανδή

ΣΑΚΗΣ ΡΟΥΒΑΣ - ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

O χωρισμός πονάει πολύ και τον άντρα .

Αφροδίτη γεια σου . Με λένε Κώστα και είμαι 44 χρονών . Πριν 3 μήνες η γυναίκα μου (40 χρονών)  μου ανακοίνωσε ότι θέλει διαζύγιο και ότι ο λόγος είναι ότι είναι ερωτευμένη και έχει δεσμό με ένα κατά πολύ νεώτερο της . Προσπάθησα να συζητήσω μαζί της αλλά εκείνη δεν είχε καμία τέτοια διάθεση . Έτσι λοιπόν μετά από 22 χρόνια γάμου ( τα μισά της ζωής μου ) βρέθηκα  πάλι μόνος . Πονάω πολύ . Είμαι σίγουρος ότι έχω κάνει πολλά λάθη και σίγουρα δέν θα είμαι και ο πιο εύκολος άνθρωπος στο κόσμο . Δέν πήγα όμως με άλλη γυναίκα όλα αυτά τα χρόνια , όχι γιατί δέ το σκέφτηκα αλλά γιατί είχα πάντα στο μυαλό μου ότι με τη γυναίκα που θα παντρευτώ θα μείνω για πάντα μαζί της . Λόγω προβλήματος τής γυναίκας μου  δεν κάναμε και παιδιά .  Η μοναξιά μου είναι τεράστια .  Οι φίλοι μου είναι όλοι χωρισμένοι και το διασκεδάζουν χωρίς κανένα πρόβλημα , λέγοντας μου οι υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές....  Εγώ όμως εκτός του ότι αγαπώ τη γυναίκα μου , δέν τη βρίσκω στο ποτό ,στο ξενύχτι και στο γκομενηλίκι . Είμαι άνθρωπος τού σπιτιού . Η ζωή μου έχει χάσει το νόημα της  . Δέν σου γράφω για να βρώ παρηγοριά τόσο , όσο για να  τα πώ σε κάποιον που θα με καταλάβει . Ξέρω ότι δέν είναι εύκολο να απαντάς σε όλους .Παρ όλα αυτά σε ευχαριστώ ακόμα και μόνο που θα διαβάσεις το mail μου . Φιλικούς χαιρετισμούς Κώστας .

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Η αγάπη αργεί.


Ειναι που παντα η αγαπη αργει...

που οταν φτανει δεν εισαι εκει
σαν το λαθος που θελεις να ξανακανεις...
Ειναι τα λογια που θελεις να πεις...
μα φοβασαι πως ειναι νωρις
και λυπασαι που παλι τον χρονο χανεις...

Στο sex επιτρέπεται αυτό...που θέλουν και οι δυό !

Έχοντας διαβάσει όλα σου τα άρθρα στο περιοδικό αποφάσισα να σε ακολουθήσω και εδώ. Το όνομα μου είναι Δέσποινα  και είμαι 32 χρονών . Εδώ και ένα χρόνο έχω ένα πολύ σοβαρό δεσμό με ένα εξαίρετο άνθρωπο . Έχουμε μάλιστα προγραμματίσει και γάμο σε 6 μήνες . Το sex  με τον "άντρα" μου , θα έλεγα , ότι είναι ότι καλλίτερο έχω γνωρίσει . Δύο μήνες τώρα  όμως μου έχει ζητήσει να κάνουμε πρωκτικό sex . Εγώ δέν μπορώ ούτε να το διανοηθώ . Το θεωρώ ανωμαλία . Από την άλλη είναι η πρώτη φορά που μου ζητάει κάτι σ' αυτό το θέμα . Στεναχωριέμαι που του το αρνούμαι  Θα ήθελα σε παρακαλώ να μου απαντήσεις οπωσδήποτε . Επειδή πιστεύω ότι και πολλές άλλες γυναίκες έχουν το ίδιο πρόβλημα , αν θες δημοσίευσε το mail μου για να δω και άλλες γνώμες. Σου είμαι υποχρεωμένη εκ των προτέρων.

Ο έρωτας και η τρέλα πάνε πάντα μαζί !

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου. Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία, της πρότεινε να παίξουν κρυφτό. Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε: «Τι είναι το κρυφτό;».
Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια -την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα- να παίξουν κι αυτοί.
Αλλά υπήρχαν πολύ που δεν ήθελαν να παίξουν: Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Ανανδρεία δεν ήθελε να ρισκάρει.
«Ένα, δύο, τρία…», άρχισε να μετράει η Τρέλα. Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε. Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου ο oποίος με την δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο. Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της οπότε την άφηνε ελεύθερη . Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα. Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν. Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού. Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.
Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί.
«…1000!», μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει. Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για θεολογία. Ένιωσε τον «ρυθμό» του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο. Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί.
Σιγά σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα. Η Τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα. Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα βογγητό πόνου. Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια. Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει η οδηγός του Έρωτα. Κι έτσι από τότε ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η Τρέλα πάντα τον συνοδεύει...

Μέτρησα

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Μαύρες διακοπές .

Αφροδίτη καλησπέρα.Το όνομα μου είναι Κάτια και είμαι 30 χρονών.Πριν από ένα μήνα άρχισε το δράμα μου.Είχα μια σχέση που μέτραγε 4 χρόνια,όλα πήγαιναν καλά ,είχα ότι ήθελα από μία σχέση.Όλα τα προηγούμενα χρόνια πηγαίναμε διακοπές μαζί. Φέτος όμως εγώ θα έπαιρνα άδεια μία εβδομάδα αργότερα από εκείνον.Όταν το έμαθα είπα εντάξει μία εβδομάδα λιγότερη ξεκούραση,εκείνος το πήρε χαλαρά,μάλιστα δεν έχασε την ευκαιρία και μου πρότεινε  να πάει πρώτα εκείνος για να βρει και δωμάτιο,γιατί ήταν Αύγουστος  και θα ήταν δύσκολο να βρούμε.Δεν μου άρεσε η ιδέα αλλά δέχτηκα. Εκείνος έφυγε , με έπαιρνε τηλέφωνο , μου έλεγε πώς του λείπω και πώς ανυπομονούσε να πάω και εγώ . Από την άλλη εγώ δεν  μπορούσα να δεχτώ το πόσο γρήγορα και εύκολα αποφάσισε να πάει μόνος,έτσι παρακάλεσα τούς εργοδότες μου να μου δώσουν άδεια λίγες μέρες νωρίτερα.Τελικά τα κατάφερα,δέν έχασα χρόνο ετοίμασα τα πράγματα μου και πήρα  το πλοίο για Κρήτη ,  δίχως να του το πω. Όταν έφτασα πήγα στο ξενοδοχείο,εκείνος δεν ήταν εκεί , ανέβηκα στο δωμάτιο να τον περιμένω.Ύστερα από δύο ώρες αναμονής άκουσα την πόρτα να ανοίγει  , πετάχτηκα όλο χαρά να πάω να τον αγκαλιάσω.  Όταν τον είδα πάγωσα, έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου...δεν ήταν μόνος , ήταν με την καλλίτερη μου φίλη ! Τους άφησα και έφυγα ,  έχω να τον δω από τότε. Τον αγαπάω ακόμα, δεν ξέρω τι να κάνω. Χρειάζομαι την συμβουλή σου.

Καλοκαιρινοί έρωτες

  Καλημέρα Αφροδίτη . Ξέρω ότι το πρόβλημα μου είναι πολύ κοινό και συμβαίνει συνεχώς αλλά είμαι κλεισμένη στόν εαυτό μου εδώ και ένα μήνα .Δέν έχω όρεξη για τίποτα .Έτσι πήρα το θάρρος  να σου γράψω . Με λένε Μαίρη είμαι είκοσι χρονών.Τον Ιούλιο που μας πέρασε πήγα διακοπές στην Πάρο .Την πρώτη νυχτερινή έξοδο πήγαμε για κρέπες πρώτα ,γιατί δέν είχαμε φάει τίποτα όλη μέρα . Η φίλη μου με σκουντηξε ξαφνικά και σήκωσα το κεφάλι . Δύο υπέροχα μπλε μάτια με κοίταζαν επίμονα από το διπλανό τραπεζάκι . Πεινάς πολύ ;...μου είπε χαμογελώντας  και ένοιωσα  ένα κόμπο στο λαιμό μου . Ήταν το ωραιότερο αγόρι που είχα δει στη ζωή μου. Χωρίς πολλά πολλά μας πρότεινε να πάμε για ποτάκι μετά. Δέν είχαμε σοβαρό λόγο να αρνηθούμε και έτσι ξεκίνησαν 25 υπέροχες μέρες. Μια βδομάδα εκεί  ήμασταν συνέχεια μαζί .Και εδώ 20 μέρες βλεπόμασταν καθημερινώς....μέχρι πριν μια βδομάδα Μιλήσαμε  στο τηλέφωνο για 3 μέρες όπου μου έλεγε ότι έχει πρόβλημα με τη δουλειά του και από τότε δέν σηκώνει το τηλέφωνο .Είμαι απελπισμένη και πολύ πληγωμένη . Σε παρακαλώ , πες μου τη γνώμη σου ,είμαι πολύ ερωτευμένη και δέν ξέρω τι να κάνω